معماری تجربه ای است در دنیای موسیقی
دنیایی را تصور کنید که شنیدن در آن وجود خارجی نداشته باشد! حتی دیگر خواب و بیداری معنا نداشت. کاش با اینکه دهانمان را بسته اند، بتوانیم خوب ببینیم و بهتر بشنویم.
پیمان یزدانیان شاید برای خیلی ها ناشناخته باشد اما شنیدن آثارش و تجربه فضاهای بکرش خالی از لطف نیست.
پیمان نوازنده چیره دست پیانوست و آهنگسازیست که همه ما آثارش را شنیده ایم (حداقل در رادیو و تلویزیون رژیم جمهوری اسلامی که حقوق مؤلف را بی کم و کاست رعایت می کند!!).
یزدانیان به درستی فضاهایی که خلق می کند را می شناسد. برای نمونه فیلم هایی که موسیقی اش را او نوشته می توان دید که همگی نشان از درک عمیق او از فضای درونی و ساختاری فیلم دارد (شب های روشن [فرزاد مؤتمن]، سربازان جمعه [مسعود کیمیایی]، گاهی به آسمان نگاه کن [کمال تبریزی] و...).
شاید بارزترین ویژگی او تلفیق آگاهانه سازهای ایرانی با سازهای غربی است، تلفیقی که نه تنها به ساختار آهنگسازیش لطمه نمی زند بلکه جسارتی را نشان می دهد که حاکی از شناخت عمیق او از موسیقی ایرانی و سازهای اصیل ایران زمین است.
اغلب کارهای پیمان یزدانیان توسط نشر موسیقی هرمس منتشر شده است و من بی صبرانه منتظر انتشار تکنوازی های پیانوی او هستم که چند سالی است قرار است به زودی منتشر شود!!
او و کارهایش را دریابید!
