هنر مفهومی

هنر مفهومی
شکلی از بیان هنری که به تنزل جنبه فیزیکی و ظاهری اثر و تقویت جنبه ذهنی اثر توجه دارد.

مارسل دوشان
تا سال 1912 یک نقاش سخت کوش بود.
در سال 1913 اثری به نام سه ایست استاندارد تولید کرد: سه تکه نخ خیاطی که هر کدام یک متر ارتفاع داشتند، از ارتفاع یک متری رها شدند و با دقت بر بوم ثابت شدند:
توجه به تصادف و اتفاق در فرایند خلق اثر هنری
1914 آثار حاضر آماده Ready Made را تولید نمود: تبدیل اشیار موجود به اثر هنری

جستجوی نوعی بی تفاوتی هنری
تغییر معنایی
1917 چشمه را خلق نمود: یک توالت دیواری مردانه با امضای مستعار
به هم زدن رابطه ی هنرمند، اثر هنری و مخاطب
بیوه ی تر و تازه = پنجره فرانسوی / French window = Fresh Widow
1915 تا 1923 عروس را مجرد ها برهنه می کنند، حتی (شیشه ی بزرگ)
نقش مایه ی آمیزش جنسی دارد. رویا، الهام و آرزو در دل کار نهفته است. آنها همیشه عروس و مجرد باقی می مانند.

کتاب: "پنجره ای گشوده بر چیزی دیگر"، گفتگوی پیر کابان با مارسل دوشان، ترجمه لیلی گلستان، نشر فرزان روز

جوزف کوثوث، متولد 1945 با تولید " یک صندلی و سه صندلی" در سال 1965 باعث رونق مجدد رویکرد مفهومی در هنر شد.
مواد اصلی این رویکرد: تفکر + زبان یا به عبارت دیگر اندیشه + کلمات

حوزه های مختلف هنر مفهومی:
هنر زمین Land Atr / هنر اجرا Performance Art / هنر بدن Body Art / هنر کنشی Action Art / هنر چیدمان Instalation Art

اشاره به آثار ژوزف بویز، ایو کلاین، رابرت ماپلتورپ، مارگارت مورتون، شیرین نشاط و سیا ارمجانی

در معماری هم تعدادی از آثار جان هیدک و دانیل لیبسکیند و شیگرو بان و رم کولهاس و ... ارائه شد.

تصاویر از بالا به پایین از: اثری از شیرین نشاط/ فضای داخلی موزه تاریخ یهود برلین/ پلان موزه تاریخ یهود برلین اثر دانیل لیبسکیند/ چشمه اثر دوشان و شیشه ی بزرگ اثر دوشان/ چرخ دوچرخه اثر دوشان.