سرانجام بعد از حدود 2 ماه و اندی انتظار امروز فصلنامه شارستان 22-23 را پیدا کردم.
موضوع ویژه این شماره بررسی کارها و اندیشه های رضا دانشمیر و کاترین اسپریدونف است.
رضا دانشمیر طراح مجتمع سینمایی پارک ملت و کاترین اسپریدونف طراح سازه آن است.
و این اثر بدون شک یکی از بناهای بدیع و پر سر و صدا در معماری معاصر ایران است .
مفاهیمی که در این پروژه وجود دارد و قابل نقد است عبارتند از :
1-وجود فضایی تهی در دل مجموعه که ارتباطی را بین فضای شهری (اتوبان نیایش) و پارک ملت ایجاد می کند.
2-کیفیت مطلوب ساخت
3-مطابقت طرح معماری و طرح سازه
4-بحث ایجاد عمق و شفافیت توسط نمای تمام شیشه
5-فرم مونومنتال مجموعه
6-عدم پیوند پروژه با سایت اطراف
7-شیب راهه های ورودی که هم حس فضایی خوبی را القا می کند ولی در عین حال به عنوان فضای ورودی گنگ است.
8-نقش مجموعه به عنوان فیلتری بین پارک و شهر یا طبیعت و تکنولوژی
9-بحث ایجاد هویت در کارهای مهندس دانشمیر
10-عدم تفکیک ورود و خروج به سالن با توجه به مقیاس فضاهای عمومی
11-فاصله زیاد کنترل بلیط تا در ورودی هر سالن
12-مشکل پارکینگ و نحوه اتصال عبور و مرور داخل سایت با معابر و شریان های اطراف
به هر حال توصیه من این است که اولا صرفا به دیدن عکس ها و تصاویر این مجموعه اکتفا نکنید و تجربه چنین فضایی را از دست ندهید که میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است
و ثانیا مطالب جالب این شماره شارستان را از دست ندهید.
