۱۳۸۸ آذر ۲۸, شنبه

چاتال هویوک




واقع در آناتولی (ترکیه ) ، مربوط به 6500 تا 5700 پیش از میلاد است و یک فرهنگ نو سنگی به شمار می رود.
ویژگی ها ...
1. هیچ خیابان یا کوچه ای ندارد، خانه ها به یکدیگر چسبیده اند و از پشت بام به یکدیگر راه دارند .( به منظور حراست و ایستائی بنا)
2. در بعضی نقاط فضای باز حیاطی در میان انبوه متراکم ساختمان ها ایجاد می گردد، که به عنوان محل جمع آوری زباله مورد استفاده قرار می گرفت.
3. خانه ها به اندازه های مختلف ولی با نقشه ای واحد ساخته می شدند .
4. دیوارهایشان از خشت خام بوده و با کلافهای محکم چوبی تقویت می شدند.
5. دیوار ها و کف اتاقها را گچکاری و رنگ آمیزی می کردند.
6. از سکوهای کنار دیوار ، برای خوابیدن ، کارکردن و غذا خوردن استفاده می کردند.
7. براساس نقاشی بدست آمده برروی یکی از زیارتگاههای چاتال هویوک ، این شهر براساس نقشه قبلی ساخته شده است ، زیرا در آن شهری با خانه های چهارگوش که تقریباً کنار هم ساخته شده اند نشان داده شده است .
8. در پشت شهر ، کوهی با دوقله که خطها ونقطه هائیکه از قله بلندتر خارج می شوند ، به معنی فوران مواد آتشفشانی است این کوه در منطقه ای بنام کوه حسن داغ با ارتفاع 3180متر که از چاتال هویوک شناسائی شده است .
9. دارای آینه های صیقلی محصول آتشفشان و زیرانداز بودند.
10. اجساد ابتدا در فضای باز ( استودان ها ) خارج از شهر قرار می گرفتند سپس استخوان ها را در زیر خانه دفن می کردند ( مانند زرتشتیان به علت قداست خاک)
11. الهه ی مادر از اشیاء مذهبی بود ( یادآور ونوس ویلندورف)
12. مکانهای مقدس مخصوص افراد مذهبی داشتند که زینت این اتاقها شاخ گاونر بود.
13. گاو خدایان میراث آنان برای تمدنهای مصر و بین النهرین است

منابع
زارعی، محمد ابراهیم – آشنایی با معماری جهان- انتشارات فن آوران
گاردنر، هلن- هنر در گذر زمان- ترجمه محمد تقی فرامرزی- انتشارات نگاه و آگاه .