سعيد جعفرزاده هماي ، متولد 1358 در احمد سرگوراب شفت (درحومه فومن) بدنيا آمد و دوران کودکی و نوجوانی خود را در آنجا سپری نمود.او ديپلم خود را از هنرستادن كمال الملك رشت ( مرکز استان گيلان) با موفقيت كسب نمود . به سبب وجود علاقه وافر ، او در رشته شعر ، آواز وآهنگ دانشگاه آزاد تهران قبول شد و با ساز تخصصي سه تار وپيانو تحصيلات خود را در دانشگاه بپايان رساند .در زمينه هنر آواز ، افتخار شاگردي اساتيدي همچون فريدون پوررضا ، سيد كمال الدين عباسي ، هنگامه اخوان ، كريم صالح عظيمي را دارد و همچنين در باب زمينه شعر و ادبيات فارسي از محضر استايدي همچون استاد دكتر عليقلي محمودي بختياري ، استاد حبيب نبوي ، استاد محمود طياري و استاد دادبه ، بهره مند گرديد . در اندك زماني ، هماي گيلاني توانست فعاليت هاي حرفه اي خود را در زمينه شعر، موسيقي و آواز بسط دهد ، و با موفقيت کنسرت هايي را اجرا نمايد . از جمله اجرای كنسرت های موسيقي اصيل در : دانشگاه مديريت تهران ،دانشگاه هنر تهران ،دانشگاه فردوس خراسان ، دانشگاه صنعتي شريف تهران ،تالار وحدت ،در جشنواره فجر فضاي باز كاخ نياوران ،تورنتو،ارمنستان و...
او توانست در مدت فعالیت خود از عمق باتلاق به سطح آن بال گستراند و در زمانی کوتاه پرواز کردو به اوج رسید.دیدگاهها ،اشعار جدید ،سبک بیان تازه اش سبب این شد که در حال حاضر ممنوع صدا شود واجازه فعالیتش با مشکل مواجه شود .
پیشنهاد میکنم اگر علاقه مند به دگرگونی وساختار شکنی در عقاید واندیشه هاتان هستید چند آهنگ از کارهای ایشان را گوش دهید برای مثال از آثار ایشان:
داد درویشی از سر تمحید سر قلیان خویش را به مرید
گفت :که از دوزخ ای نکو کردار قدری آتش به روی آن بگذار
بگرفت وببرد وباز آورد ..............
گفت :در دوزخ هرچه گردیدم برکات جحیم را دیدم
آ تش وهیزم وذغال نبود اخگری بهر اشتعال نبود
هیچکس آتشی نمی افروخت زآتش خویش هرکسی می سوخت
...........
