سبک¬ها و گرایش¬های مدرن در معماری: ساختار گرایی

ساختارگرایی
جوزف پاکستون ( 1865- 1803) با طرح کریستال پالاس برای (نمایشگاه بزرگ صنعت ملل) که در سال 1851 در هایدپارک لندن برگزار شد، عصر جدیدی را در معماری آغاز کرد. در آن زمان بنای او را (کلیسای جامعی به شکل صلیب با دو معبر در دو طرف ) توصییف کردند. صحن آن به ابعاد 64 × 72×1848 فوت ( 5 × 19× 22 × 563× متر ) بود با جناحی به همان ابعاد و به درازای 408 فوت (124 متر) که با سقفی نیمدایره بر آن عمود می شد. گالریهای مشرف بر معابر، دورتادور صحن اصلی و جناح عمود بر آن ادامه داشت. سراسر این ساختمان از قطعات شیشه و آهن و چوب پیش ساخته بنا شده بود و درکمتر از 20 هفته بر هم سوار شد.
کریستال پالاس نوع جدیدی از طراحی ساختمان را امکانپذیر ساخت. جان راسکین (1900-1819 )، ناصح خیرخواه حرفه معماری، این بنا را محکم کرد ولی بعداً معلوم شد که الهام بخش جنبش نوزایی، همین بنا بوده است. حتی اگر علاقه فزاینده و مشهود نسبت به سازه آهنی در انگلستان در چهل سال قبل از برپایی این بنا را هم در نظر بگیریم، باز هم پاکستون بود که از امکانات معماری از لحاظ تلفیق مصالح جدید با سطوح بزرگ شیشه سود جست. در پی آن چندین سالن نمایشگاه، آشیانه لوکوموتیو و سایر سازه های (مهندسی) مقیاس بزرگ احداث شد.