فرخ قهرمانپور هم رفت و یاد و خاطره ای نیک به همراه دو ساز دست ساز و چند پروژه ی معماری خوب و یک آرشیو غنی از موسیقی و فیلم از خود بجای گذاشت.
او نخستین رفته از جمع سی و یک معماری است که برایشان جلسه ی نقد معماری برگزار نمودیم. دقت و تیز هوشی او را در جریان تدارک و برگزاری آن جلسه دریافتم و امروز در مراسم یادبودش، که در خانه ی دوم او یعنی جامعه مهندسان مشاور ایران برگزار شد، متوجه شدم که او در اکثر موارد شاگرد اول بود.
منظم، مهربان و دقیق. محمد رضا حائری از او به عنوان معمار واقعی یاد کرد و پیتر سلیمانی پور او را موسیقی دان خواند و سیروس بلورچی او را هنرمندی چند بعدی نامید. در دقت او همین بس که در ویژه نامه ی نامه معماران که در هر جلسه ی نقد معماری منتشر می نمودیم، یک اشکال تایپ در بخش انگلیسی دید و در ویژه نامه ی خودش آنرا اصلاح نمود. بیست ویژه نامه ی قبل را با این ایراد منتشر نموده بودیم و نه تنها من آنرا ندیده بودم، که آن بیست معمار مدعو دیگر و منتقدان و سایر همکاران و دوستان هم.
یاد و خاطره اش گرامی.
در سه سال گذشته، هر وقت به مشهد می روم، مدام پی گیری می نمایم که چرا ساختمان ترمینال حجاج راه اندازی نمی شود؟ این ساختمان توسط آقای مهندس فرخ قهرمانپور در مشاور پارساز طراحی و نظارت شد، اما حدود سه سال است که بهره برداری نمی شود! در فصلنامه معمار شماره یک این اثر را ببینید.
یادش به خیر، وقتی با او در مورد این پروژه صحبت می کردم، با نهایت لذت از این ساختمان صحبت می کرد. می گفت: "همه ی جزئیاتش را به دقت طراحی کرده ام. اما متاسفانه به دلیل نامعلومی از آن بهره برداری نمی شود."
حتی شنیدم یکی از بازاریان مشهد قصد دارد که این ساختمان را خریده و به یک هایپرمارکت تبدیل کند. و پیرو این تصمیم شوم، در اذهان رانندگان تاکسی شایعه نموده اند که ساختمان ایراد فنی دارد و به باند نزدیک است یا حجم شیشه در آن زیاد است و خطر دارد و ... !
"دولت شرمنده از آن ما"
